Werkgeverslasten, voortvloeiend uit sociale zekerheid, zorg en pensioen, trekken een zware wissel op bedrijven. Er moet een nieuw systeem komen, dat werkgeverslasten omlaag brengt.
Werkgeverslasten te hoog
Het combineren van ondernemen en werkgeven komt steeds meer op gespannen voet te staan. Werkgeverslasten, voortvloeiend uit de cao, sociale zekerheid, zorg en pensioen, trekken een zware wissel op bedrijven. Wettelijke verzekeringen als de WW, WIA en ZVW, verplicht gestelde regelingen zoals pensioen, de inkomensafhankelijke bijdrage aan de zorgverzekeringswet en rechtstreekse verplichtingen als de loondoorbetaling bij ziekte komen grotendeels voor rekening van de werkgever. Een herbezinning op de bestaande ordening is noodzakelijk, met als uitgangspunt het omlaag brengen van de werkgeverslasten.
Drempels om personeel aan te nemen
De lasten voor bedrijven zijn de afgelopen jaren sterk gestegen. Dat leidt tot hoge drempels om personeel aan te nemen. Het is duur om personeel in dienst te hebben door de vele werkgeverspremies die de werkgever moet betalen voor sociale werknemersverzekeringen tegen werkloosheid, ziektekosten, arbeidsongeschiktheid en pensioen. De arbeidskosten voor de werkgever liggen ongeveer 33 procent hoger dan het loon van de medewerker. De hoge loonkosten vernietigen werkgelegenheid.
Rigide regelgeving
Het uitgangspunt van de huidige arbeidsmarktregulering is de bescherming van de werknemer en de zorgplicht van de werkgever. Het is gebaseerd op verouderde denkbeelden en omstandigheden. Dat uit zich in rigide regelgeving en verplichte collectieve arrangementen, die de ondernemer veel kosten en de werkende onvoldoende ruimte laten voor eigen initiatief en individuele keuzes. De zelfstandig professionals (zzp'ers) zijn de uitdagers van dit stelsel. Zij hebben geen behoefte aan collectieve arrangementen en concurreren daarmee op delen van de arbeidsmarkt met werknemers.
Loondoorbetaling bij ziekte
Meest in het oog springend zijn de verplichtingen die de werkgever heeft bij ziekte van zijn medewerkers. De internationaal gezien lange periode van loondoorbetaling bij ziekte (twee jaar) wordt door ondernemers als onbillijk gezien, in het bijzonder voor kleine en middelgrote bedrijven.
