Het familiebedrijf van zijn vader, groothandel in beglazingsmateriaal Avabel Nederland, liet jongerenwerker Richard Duppen jarenlang links liggen. Totdat hij op een heel goed idee kwam…
In de productie- en schilderwerkplaats van technisch familiebedrijf Avabel wordt op rustig tempo repetitief gezaagd, geschilderd en gesorteerd. In de lichte, hoge ruimte werkt ieder voor zichzelf, op zijn eigen pak ‘m beet 40 vierkante meter. Zachtmoedige herdershond Sanza, vast onderdeel van de crew, volgt ondernemer Richard Duppen overal waar hij gaat, zit en staat. Duppen heeft onder anderen Wajongers in dienst, en onopgeleide mensen die in de bijstand hebben gezeten. Het merendeel van zijn ploeg bestaat uit jongeren met een licht verstandelijke beperking. Bij Avabel vinden ze hun draai.
'Je moet niet proberen drop-outs te veranderen'
Jeugdzorg op de schop
‘Je moet niet proberen drop-outs te veranderen, maar je bedrijfsvoering aanpassen zodat je van een verliezer weer een winnaar maakt,’ zegt Richard Duppen vol overtuiging. De Avabel-directeur kan het weten. Ruim tien jaar was hij groepsleider in internaten voor moeilijk opvoedbare kinderen met een licht verstandelijke beperking. Vervolgens was hij zeven jaar gezinsvoogd en klom hij op tot manager jeugdbescherming. Toen gemeenten door overheidsbezuinigingen verantwoordelijk werden voor jeugdzorg, voorzag Duppen problemen. Maar daar werd niet naar geluisterd. ‘Gemeenten hebben verstand van zwembaden en lantaarnpalen, niet van jeugdzorg. Dus zei ik: 'Ik heb dit werk altijd met ziel en zaligheid gedaan, maar je moet een feestje stoppen op het hoogtepunt.’