Journalist Jeroen Smit vindt dat de wereld meer ‘Paul Polmans’ nodig heeft om wereldproblemen op te lossen. 'Wat we nodig hebben, is activistisch leiderschap', stelt hij in zijn bijdrage voor de Bilderbergconferentie.
'Wat mij fascineert aan leiders uit het bedrijfsleven is dat het vaak dezelfde type mannen zijn. Ze zijn gezond en onvermoeibaar, hebben een onvoorstelbaar vermogen om informatie te verwerken en zijn zeer scherp in hun analyses. Zo komen ze bovendrijven. Maar wat wíllen die leiders, wat zijn hun idealen, hoe krijgen ze mensen mee, wanneer gaat het mis?'
Hoe het niet moet
'Mijn eerste twee boeken waren Shakespeariaanse drama’s: leiders die in hun eigen waarheid gingen geloven en daaraan ten onder gingen. Drama’s die lieten zien hoe het niet moet. En dus vroegen mensen me vaak: hoe moet het dan wel?'
'Daarom heb ik nu een boek over Paul Polman en Unilever geschreven. Polman gelooft dat bedrijven er niet primair zijn om geld te verdienen, maar om iets goeds te doen voor de wereld, om problemen op te lossen. En daarin is hij een voorbeeld voor andere ondernemers. Een pionier zelfs.'
'Het eerste wat hij deed toen hij in 2009 als ceo van Unilever aantrad, was de kwartaalrapportages afschaffen. Daar moet je erg moedig voor zijn, want daar houden bankiers en analisten niet van.'
Het grote gevecht
'Er zijn zoveel tegenkrachten in het bedrijfsleven en in de financiële sector. Dat is wat ik ‘het grote gevecht’ noem. Dat gevecht zit overigens in iedereen. We maken ons allemaal zorgen over de toekomst van de aarde. We willen er in theorie allemaal wel wat aan doen om onze kinderen een goede toekomst te geven, maar als we vandaag moeten kiezen tussen goedkoper en duurder eten, tussen goedkopere en duurdere kleding, tussen vliegen of treinen, zie maar wat we dan kiezen. De praktijk is weerbarstig.'
'Ik denk dat je die leiders nog meer in het mkb vindt dan bij grote bedrijven'
'Wat uiteindelijk iedereen verbindt, is het besef dat aan welke kant van de tafel je ook zit, wij samen verantwoordelijk zijn voor de toekomst van onze kinderen. Wij hebben de wereld niet van onze ouders gekregen, we hebben haar te leen van onze kinderen.'
'Polman was ervan overtuigd dat Unilever partners nodig had om samen met hem de wereld te verbeteren. Daarom ging hij door, ondanks de scepsis en kritiek die hij kreeg, ook van journalisten, en ondanks het gebrek aan waardering vanuit de financiële sector.'
Tekst gaat verder na de foto