Nee, Caroline van der Plas van de BoerBurgerBeweging (BBB) zit niet alleen voor boeren in de Tweede Kamer. Maar de roep om halvering van de veestapel heeft de aanpak van de stikstofcrisis volgens haar wel 'lamgelegd'. 'Tegen de auto-industrie is toch ook niet gezegd: halveer maar?'
'Ondernemers staan met hun poten in de klei en krijgen te maken met een oerwoud aan regels die bedacht zijn door mensen die nooit hebben ondernomen of een echte baan hebben gehad.' Met je handen werken, bedoelt Caroline van der Plas van BoerBurgerBeweging met dat laatste. 'Ambtenaren hebben een veilig baantje met al hun zekerheden.' Kamerleden zouden wat haar betreft minimaal 5 jaar in het bedrijfsleven moeten hebben gewerkt.
Ze moest daaraan denken toen de kermisexploitanten bij haar aanklopten met klachten over de willekeurige en grillige regelgeving van gemeenten. Daar was ze wel gevoelig voor, want: familiebedrijven, mkb en net als boeren kampend met vooroordelen.
Wie is Caroline van der Plas?Na de havo begon Caroline van der Plas (52) meteen als journalist bij het Deventer Dagblad. Tot 2011 werkte voor verschillende media en specialiseerde zij zich in de vleesindustrie. Van 2011 tot 2017 werkte Van der Plas als communicatiemedewerker bij achtereenvolgens LTO Noord en de Nederlandse Vakbond Varkenshouders. Ondertussen richtte ze het nieuwsplatform Pig Business op. In 2019 kwam de overstap naar de politiek met de oprichting van de BoerBurgerBeweging. Sinds dit jaar zit ze voor BBB in de Tweede Kamer.
Ze wil zoveel mogelijk 1 op 1 contact hebben met burgers, 'zonder een woud van voorlichters ertussen'. Ook laat ze zich regelmatig op tv zien. 'Lollig bedoelde programma's doe ik niet, want ik ben geen showgirl. Ik moet mijn boodschap kwijt kunnen of iets over mezelf, want de mensen mogen weten wie ik ben. Op tv bereik je 800.000 mensen ineens, dat lukt me nooit met speeches in zaaltjes.'
In de Kamer probeert ze het als eenvrouwspartij te bolwerken door samen te werken met andere partijen: als jij dit debat doet, ga ik naar dat andere. 'Ik zie de politiek niet als een wedstrijd. Als we het land beter kunnen maken, dan wil ik wel bondgenoten zijn op een bepaald thema. Dat geldt voor álle partijen. Ik kijk naar de inhoud, niet naar de politieke kleur.'
Haar focus ligt op de landbouw en het platteland. Waarbij ze boeren ook ziet als mensen die voor werkgelegenheid, sociale binding en het landschap zorgen. En het platteland ook als het gebied waar stedelingen in het weekend komen wandelen en fietsen. Het 'boerenlandschap' van bollenvelden, molens, koeien en kaas. 'Het gaat om het samenspel tussen stad en platteland.'
'Ik ben geen showgirl. Ik wil mijn boodschap kwijt'
Haar ouders waren geen boer, maar sportjournalist en CDA-wethouder. Zelf kwam ze als journalist in aanraking met de landbouw. Ze had als zelfstandige een tijdje een communicatiebureau, maar vindt zichzelf geen ondernemer. 'Ik ben te weinig zakelijk. Ik zou anderen helpen voor een flesje wijn.'
In de stikstofdiscussie neemt ze het duidelijk op voor de boeren. 'Er is ooit een norm afgesproken voor de neerslag van stikstof in een natuurgebied, maar het overschrijden van de norm betekent niet automatisch dat de natuur zo verslechtert. Die norm is te scherp gesteld en moet opnieuw onderzocht worden. Ondertussen moeten we weg uit het frame dat de stikstofcrisis de schuld is van boeren die niets willen, en dat zij verantwoordelijk zijn voor de woningnood. Die wordt ook door andere factoren veroorzaakt.'
De roep om halvering van de veestapel heeft de aanpak van de stikstofcrisis volgens haar ook 'lamgelegd'. In plaats daarvan wil ze meer mogelijkheden voor innovatie in de stal, in combinatie met het natuurlijk verloop onder boeren. 'Tegen de auto-industrie is toch ook niet gezegd: halveer maar?'
