Het is tijd voor werktijdverkorting

Als de laatste crisis iets heeft aangetoond is het dat massaal vakmensen ontslaan een slecht idee is. Want als de situatie weer aantrekt zijn ze naar andere sectoren vertrokken en kunnen bedrijven van voren af moeten beginnen van werven en het opleiden van mensen. Niet voor niks dat de Tweede Kamer bij minister Koolmees aan heeft gedrongen op anticyclisch arbeidsmarktbeleid.

Faillissementen

De PFAS- en stikstofproblematiek laten zien hoe zinnig zo’n aanpak is. De vergunningverlening ligt al een half jaar stil. Het gemiddelde bedrijf heeft voor een half jaar opdrachten in de orderportefeuille. We zitten dus nu te wachten op de eerste faillissementen.

Werktijdverkorting

Ik vind het dan ook onacceptabel dat gezonde bedrijven verdwijnen en mensen hun baan verliezen, terwijl er prima redmiddelen voorhanden zijn: de werktijdverkorting en zijn grotere broer, de deeltijd-WW. Om de bouwsector nu te hulp te schieten zou het kabinet voortvarend een werktijdverkorting in moeten voeren.

Deeltijd-WW

Daarnaast pleit ik voor een structurele deeltijd WW-regeling die klaarligt ‘op de plank’ en die we direct in kunnen zetten als het nodig is. Juist voor sectoren met schaarse vakkrachten en specialisten (techniek, industrie) die vaak conjunctuurgevoelig zijn, is het van belang de mensen bij een recessie te kunnen behouden. 

...En door!

Wij kennen deze maatregelen nog uit de crisis van 2008. Bijna duizend bedrijven vroegen voor 44.460 werknemers werktijdverkorting aan. Bijna achtduizend bedrijven organiseerden voor 77.430 werknemers deeltijd-WW. Personeel behouden, zodat bedrijven bij de eerste opleving weer snel overeind konden krabbelen, was het doel.

Kort maar krachtig

Nu was er indertijd discussie over de effectiviteit van de maatregel, die vooral de zwakke broeders overeind zou houden. Dit soort ingrepen was eigenlijk meer geschikt voor een korte, hevige, plotselinge terugval dan voor een jaren durende crisis, vonden economen van de Rabobank destijds.

Gezond en wel

Laat dat toevallig precies zijn wat we nu bij de hand hebben. We mogen hopen dat de provincies geen jaren meer nodig hebben voor hun berekeningen. Goede en gezonde bedrijven in leven houden totdat alle ambtelijke molens uitgeknarst zijn, dat is waar het om gaat. Alles om te voorkomen dat de PFAS en stikstofcrisis uitmondt in ‘operatie geslaagd, patiënt overleden’.

Rob Slagmolen

Beleidssecretaris arbeidsmarkt